Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

not the end

υποχρεωμένοι να ζήσουμε;
ανίκανοι να αυτοκτονήσουμε.

αποφασισμένοι να πεθάνουμε;
τότε γιατί δεν μας αποτελειώνουνε ρόδες φορτηγών;
γιατί δεν μας ξεκάνουν ελεύθερες πτώσεις;

α, ρε, ματθαίοι μονσελάδες που μας χρειάζονται!

γσ

11 σχόλια:

Leigh-Cheri είπε...

Έλα ντε! Ούτε μια σωστή αυτοκτονία δεν μπορούμε να οργανώσουμε σ` αυτή τη χώρα.
Εγώ πάντως, σου εύχομαι Χρόνια Πολλά και ούτε φορτηγά ούτε ελεύθερες πτώσεις ούτε κακοτοπιές. Αυτές να σε αποφεύγουνε γιατί θα τα βρουν μπαστούνια με τη δική σου φυσική κατάσταση :-)
Φιλιά

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Να ένα μέγα φιλοσοφικό ερώτημα:

Τα κακά σκυλιά μπορούν άραγε να αυτοκτονήσουν;



Χρόνια Πολλά Για Νι!
Να συνεχίζεις να κάνεις για χρόοονια πολλά κάτι για το οποίο -δεν στο κρύβω- σε ζηλεύω.
Να ζεις κάθε βράδυ στα στούντγια της ΕΡΤ3 με πάθος, ένταση και φρενήρη χορό τις αυτοσχέδιες ροκενρολ συναυλίες που μόνο εσύ ξέρεις και μπορείς να φτιάχνεις!

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Γιάννη, επείδη ξέρω ότι το κατέχεις, θα μπορούσες να φτιάξεις και κατά παραγγελεία ένα ποίημα;

Θα ήθελα σε παρακαλώ πολύ αν μπορείς να γράψεις μια ερωτική ωδή για την ασφαλίτισσα δίπλα από την γραμματέα του γραμματέα.

John G. Simandiras είπε...

...χα χα, πρέπει και να το δημοσιεύσω αποπάνω; όχι μόνο να το δομήσω, τερτούλ;

γσ

ξία είπε...

Πρώτο... δίστιχο... κολοσσιαίο. (χριστέ μου) Υπέροχο. Σημειώθηκε (στη σελίδα 61 ενός βιβλίου που είχα εδωδίπλα). Υποκλίνομαι.

(η ασφαλίτισσα είναι αυτή με το σκούφο; Μμμμ.... γράψε, γράψε!)

Α, και
"χρόνια πολλά για την ονομαστική σου εορτή."
Μα, τι λέω;

John G. Simandiras είπε...

"ευχαριστώ για τις ευχές, καλή χρονιά και σε σένα, ξι α" (σ' άρεσε;)

μεταξύ μας, μόνο το πρώτο δίστιχο και ο τελευταίος στίχος αξίζουν.

τα άλλα είναι γεμίζματα (filler στη γλώσσσα μας).

για σένα και για μένα, η περΓιουσία μας είναι οι σημειώσειζ μας και τα χαρτΧιά μας.

γσ

αντιγόνη είπε...

σωστά εστίασες,Ξία .
(την ασφαλίτισσα με το σκούφο και το κοντοκάβαλο παντελόνι έχω να προσθέσω εγώ.σωστά,Νάσο;)
σκοράρατε ποιηματάρα,Γιάννη!
χρόνια πολλά,να ζείτε…(και όχι από υποχρέωση).

ντινιώ είπε...

Ιωάννη,άσε τις αυτοκτονίες και τα ποιηματάργια..και πιάσε κανα κουτί σοκολατάκια να μας κεράσεις..εμένα μου αρέσουν αυτά με το λικεράκι..είναι πχιο δροσερά και εύγεστα..

ντινιώ είπε...

..εύγευστα εννοούσα ..tastefull που λέτε εσείς στο αμέρικα!

Χα Ξου είπε...

Σήμερα, σύμφωνα με το κινέζικο ημερολόγιο γιορτάζουν όσοι ανήκουν στο ζωδιακό έτος της μαϊμούς.
Οπότε Χρόνιαααα Πολλάάάά, Για Νι!

Όσο για το ποιηματοποστάριο έχω να προτείνω: να ζήσουμε, να μας χαιρόμαστε και να πάνε να αυτοκτονήσουν, αν θέλουν, όλοι όσοι και ΟΛΑ ΟΣΑ μας τη σπάνε. Εμείς τι φταίμε;

ξία είπε...

{[επίθετο] ασφαλίτισσα
μ' έκανες αλήτισσα}


Τα χαρτΧιά της δικής μας περιουσίας έχουν τουλάχιστον σημειώσεις. Αλλωνών, τίποτα, μόνο χρώματα, κάτι κίτρινα και μωβ, σκέτη φρίκη... έχουν και νούμερα πάνω: 200, 500... και γράφουν και "ΕΥΡΩ" αποδίπλα.